باور نادرست درباره بلوغ
هنوز عموم مردم تصورات و استنباطهای نادرستی از بلوغ در ذهن خود دارند که نمونههایی از این نوع پندارها به این شرح است:
1) به اعتقاد بیشتر مردم، مرحله بلوغ، دورهای خطرناک از رشد طبیعی انسان است، حال آنکه چنین نیست و باید این دوره از رشد را با صبر و حوصله پذیرفت. اگر باورمان بر خطرناک بودن آن باشد آن را غیر قابل کنترل فرض نموده و استرس بیشتری را برای ما و نوجوانمان خواهد داشت حال آنکه کافی است بپذیریم تنها مراقبت و آگاهی خود را از این دوران بالا ببریم .
2) اعتقاد بر این است که در دوره بلوغ، نوجوان دچار عصبانیت و پرخاشگری میشود و برای رفع آن باید خشونت به خرج داد تا خشم نوجوان در مقابل خشونت، کنترل و کاهش یابد. در صورتی که والدین باید نوجوان خود را به عنوان یک دوست صمیمی بپذیرند و سعی کنند وی را یاری دهند که بر خشم و عصبانیت طبیعی خود در این دوره فایق آید. مهارت آموزی می تواند توسط والدین صمیمی صورت گیرد نه والدین پرخاشجو و سالار . نوجوانی که در محیط خانواده احساس پذیرش و احترام کند خشم خود را بهتر کنترل می کند .
3) از زمانهای پیش، اعتقاد براین بوده که به هنگام بلوغ، شخصیت فرد عوض میشود اما این تصور، اشتباه است و هیچگاه شخصیت عوض نمیشود بلکه باید این دوره حساس از رشد را مرحله تکامل شخصیت دانست، مرحلهای که در آن نوجوان در تلاش مداوم است تا به ثبات و هماهنگی شخصیت خود دست یابد.
4) گفته میشود، در مناطقی که دارای آب و هوای گرم هستند، مرحله بلوغ زودتر آغاز میشود. در صورتی که بررسیهای دقیق علمی، صحت این گفته را به شکل قطعی تایید نمیکند. چگونگی تغذیه، بهداشت فردی، بهداشت روانی و میزان آرامش در خانواده و مسایل ژنتیک در پیدایش و ظهور بلوغ موثرند ولی اینکه در مناطق گرمسیر افراد زودتر به استقبال بلوغ میروند، قابل قبول نیست.
5) اعتقاد گروهی بر این است که حرکتهای ورزشی پرتحرک برای نوجوانان زیانآور است اما شواهد اندکی وجود دارد که صحت این امر را ثابت کند. باید توجه داشت نوجوانی که در حال رشد است، همانگونه که به تغذیه و استراحت کافی نیاز دارد، به ورزش نیز نیازمند است. ولی برای انتخاب نوع و چگونگی حرکات ورزشی باید وضعیت روانی و جسمانی نوجوان را در نظر گرفت. در این صورت است که نوجوان بدون نگرانی میتواند ورزش مورد علاقه خود را انتخاب کند.
باور نادرست درباره بلوغ
هنوز عموم مردم تصورات و استنباطهای نادرستی از بلوغ در ذهن خود دارند که نمونههایی از این نوع پندارها به این شرح است:
1) به اعتقاد بیشتر مردم، مرحله بلوغ، دورهای خطرناک از رشد طبیعی انسان است، حال آنکه چنین نیست و باید این دوره از رشد را با صبر و حوصله پذیرفت. اگر باورمان بر خطرناک بودن آن باشد آن را غیر قابل کنترل فرض نموده و استرس بیشتری را برای ما و نوجوانمان خواهد داشت حال آنکه کافی است بپذیریم تنها مراقبت و آگاهی خود را از این دوران بالا ببریم .
2) اعتقاد بر این است که در دوره بلوغ، نوجوان دچار عصبانیت و پرخاشگری میشود و برای رفع آن باید خشونت به خرج داد تا خشم نوجوان در مقابل خشونت، کنترل و کاهش یابد. در صورتی که والدین باید نوجوان خود را به عنوان یک دوست صمیمی بپذیرند و سعی کنند وی را یاری دهند که بر خشم و عصبانیت طبیعی خود در این دوره فایق آید. مهارت آموزی می تواند توسط والدین صمیمی صورت گیرد نه والدین پرخاشجو و سالار . نوجوانی که در محیط خانواده احساس پذیرش و احترام کند خشم خود را بهتر کنترل می کند .
3) از زمانهای پیش، اعتقاد براین بوده که به هنگام بلوغ، شخصیت فرد عوض میشود اما این تصور، اشتباه است و هیچگاه شخصیت عوض نمیشود بلکه باید این دوره حساس از رشد را مرحله تکامل شخصیت دانست، مرحلهای که در آن نوجوان در تلاش مداوم است تا به ثبات و هماهنگی شخصیت خود دست یابد.
4) گفته میشود، در مناطقی که دارای آب و هوای گرم هستند، مرحله بلوغ زودتر آغاز میشود. در صورتی که بررسیهای دقیق علمی، صحت این گفته را به شکل قطعی تایید نمیکند. چگونگی تغذیه، بهداشت فردی، بهداشت روانی و میزان آرامش در خانواده و مسایل ژنتیک در پیدایش و ظهور بلوغ موثرند ولی اینکه در مناطق گرمسیر افراد زودتر به استقبال بلوغ میروند، قابل قبول نیست.
5) اعتقاد گروهی بر این است که حرکتهای ورزشی پرتحرک برای نوجوانان زیانآور است اما شواهد اندکی وجود دارد که صحت این امر را ثابت کند. باید توجه داشت نوجوانی که در حال رشد است، همانگونه که به تغذیه و استراحت کافی نیاز دارد، به ورزش نیز نیازمند است. ولی برای انتخاب نوع و چگونگی حرکات ورزشی باید وضعیت روانی و جسمانی نوجوان را در نظر گرفت. در این صورت است که نوجوان بدون نگرانی میتواند ورزش مورد علاقه خود را انتخاب کند.
نوجوانان! از این مرز فراتر نروید
چه کنیم تا گرفتار روابط و دوستیهای ویرانگر نشویم؟
دوران نوجوانی هم از نظر نوجوانان و هم از نظر والدین ، دورانی دشوارتر از سالهای کودکی قلمداد می شود. نوجوانی دوره ای از رشد است که از بلوغ تا بزرگسالی ادامه می یابد . در ضمن دوره نوجوانی ،سنینی است که در آن روابط اجتماعی و دوستانه افزایش یافته و اهمیت آن در زندگی فرد روز به روز بیشتر می شود. در این سال ها نوجوانان اغلب ساعات روز را با دوستانشان سپری می کنند. در این دوران، نوجوانان به دنبال دوستان و معاشرانی هستند که بخواهند اوقات خود را با او بگذرانند، رازهای خود را با او در میان گذارند، بگویند و بشنوند و با دوستی ها برای خود شور و نشاطی آنی فراهم سازند. لذا با توجه به اهمیت و نقش روابط اجتماعی در دوران نوجوانی به نظر می رسد که برخی از نوجوانان درگیر روابط و دوستی هایی می شوند که چندان به صلاح آنها نبوده و گاه همین روابط اثرات سوء و حتی جبران ناپذیری را برای آنها به ارمغان می آورد. لذا در ادامه این یادداشت قصد داریم توصیه های کلی به نوجوانان ارایه دهیم تا بیشتر مراقب ارتباطات اجتماعی خود بوده و به این ترتیب کمتر دچار مشکل شوند:
کنترل بیشتر بر نظام فکری و عقلانی
زندگی ما بازتاب کامل باورهای ماست. ما وقتی باورهایمان را نسبت به خدا، خود، زندگی و دیگر انسانها تغییر میدهیم، زندگیمان هم تغییر میکند.
دوره نوجوانی ،سنینی است که در آن روابط اجتماعی و دوستانه افزایش یافته و اهمیت آن در زندگی فرد روز به روز بیشتر می شود
انسانی که بر این باور است که خودش خالق سرنوشت خود است، با انتخابها و استفاده صحیح از فرصتهای زندگی، آیندهاش را میسازد و آن موقع است که خودش را به دست شانس نمیسپارد؛ بلکه با بلندهمتی و تلاش مستمر، به یاری خدای رحمان، آیندهای زیبا برای خود خلق میکند و از لحظه لحظه زندگیاش، لذت میبرد و امیدوارانه به دستاوردهای بیشتر و بالاتر میاندیشد.
علت ناآرامیبسیاری از مردم را باید در نوع اندیشه آنها درباره زندگی جستجو کرد. برخی تصور میکنند که هر چه رنج و مشقت است، گریبان آنها را گرفته است. این افراد از کاه، کوه میسازند و همواره از روزگار و بخت بد خویش مینالند.
تجارب نشان داده است کسی که دچار رفتار خود تخریبگر و احساسات منفی میشود و تن به رابطهای نسنجیده میدهد، علاوه بر از دست رفتن سرمایههای انسانی و معنوی، خود را زشت و کوچک کرده و از جایگاه بلند انسانیاش غافل شده است.
اصل حذف
خیلی از چیزهایی که داریم، بیمصرفند و نه تنها نیازی به آنها نداریم، بلکه مشکلساز هم هستند؛ مانند باورهای فرصتسوز، عادتهای بد، صفات فردا سوز، دوستان ناباب، روابط فرصتسوز و آیندهسوز و ... و تا وقتی که این ضد
ارزشها در باغچه هستیمان وجود دارند، انتظار روییدن گلی زیبا در کارگاه وجودمان، منطقی نیست.
امام علی علیه السلام میفرماید: پسرم! از دوستی با نادان بپرهیز؛ چه او خواهد که تو را سود رساند؛ امّا دچار زیانت گرداند و از دوستی بخیل بپرهیز؛ چه او آن چه را سخت بدان نیازمندی، از تو دریغ دارد و از دوستی تبهکار بپرهیز که به اندک بهایی تو را بفروشد و از دوستی دروغگو بپرهیز که او سراب را ماند؛ دور را به تو نزدیک و نزدیک را به تو دور نمایاند.
امام علی علیه السلام همچنین میفرماید: از مراکز بدنام و مجالسی که مورد سوءظن است، بپرهیز؛ زیرا رفیق بد، همنشین خود را فریب میدهد [و او را به کارهای ناشایست وامیدارد].
مرضی حاصل تنهایی
یکی از مشکلات رفتاری در میان نوجوانان و جوانان خود ارضایی است. وجود غرایز جنسی در این سنین باعث می شود که جوانان راهی را برای ارضای این نیاز جستجو کنند. برخی از آنان روش های کنترل گری، خویشتنداری، اجتناب از تحریک کننده ها را بر می گزینند و برخی به روش های تخریب گرانه همچون خود ارضایی روی می آورند . همان طور که اکثر خوانندگان مقالات سایت در جریان مقالات مختلف آگاه شده اند، این عادت رفتاری اشتباه می تواند تا مرز اعتیاد افراد را سوق دهد و آنها را شامل عوارض منفی خود کند. در این میان می توان به عوامل مسبب نیز اشاره کرد که در جریان رشد باعث بیداری بیشتر و یا زود هنگام غرایز می شود و جوانان را بیشتر در معرض خطر قرار می دهد.
1. تقلید از دیگران
خود ارضایی می تواند به سرعت مورد تقلید نوجوان قرار گیرد. اگر چنان چه نوجوانان فرصت های زیادی را با هم و دور از چشم پدر و مادرها به سر ببرید، امکان انتقال این گونه تجربیات منفی خواهد بود. لذا به همین منظور باید بیش از پیش آنها را در انتخاب گروه های دوستی مناسب و مقید راهنمایی و آگاه نمود .
2/ عدم تخلیه به موقع ادرار و مدفوع
اگر کودکان فرصت نیابند به تخلیه مثانه بپردازند، این امر، در تحریک شهوت آنان سهم مؤثری دارد. وجود حالتی چون یبوست می تواند عاملی برای این امر باشد. نگه داری ادرار و مدفوع معمولا ناشی از روش غلط تربیتی والدین است. باید تخلیه در کودکان را از اولین سنینی که احساس می شود کودک توانایی کنترل دارد ،به صورت یک عادت در آورد.
3/دستکاری های کودکان
برخی از کودکان به دلایل مختلف از جمله کنجکاوی همواره با خود بازی می کنند و دستشان به خودشان مشغول است. این امر به تدریج عادت به استمنا را در آنان زنده می کند. چه خوب است که والدین کودکان خود را باطرق غیر مستقیم از این کار منع کنند تا این عادت درآنها رو به افول رود.
4/بدآموزی
عده ای که سرانجام سیاه این عمل را می دانند، برای پیش گیری طوری مسئله را بیان می کنند که نه تنها کمکی به شخص نمی کند، بلکه زمینه انحرافی این کار برای آن ها فراهم می کند. در روش های درمانی بهتر است درمان را ممکن و شدنی دانست و رویه درمان را آسان تلقی نمود تا نوجوان از ترس نتوانستن و قادر نبودن از درمان اجتناب نکند.
5/ نوازش های غلط مادران
مربیان یا پدر و مادرها گاهی برای سرگرمی کودک و یا به هر انگیزه ای مانند شوخی ممکن است با وی بازی کنند، که این بازی می تواند چیزی مانند نوازش کودکان باشد؛ ولی همین نوازش اگر با دست روی نقاط حساس بدن باشد، گاهی غریزه جنسی کودک را تحریک و بیدار می کند.
رسول اکرم(ص) میفرماید: محبوبتر از هر چیزی نزد خداوند، جوانی است که از گناه توبه میکند و از پیشگاه الهی طلب آمرزش مینماید. توبه از گناهان همیشه پسندیده است؛ ولی در جوانی بهتر و پسندیدهتر است.[1]
در روایتی دیگر داریم که به خداوند آن چنان امیدوار باش که اگر با گناه اهل زمین در پیشگاه او حاضر شوی، تو را میبخشد.
6. کمبود محبت
همان گونه که محبت بیش از اندازه و شیوه های غلط ابراز محبت باعث انحراف نوجوان می شود، کمبود محبت نیز در انحراف آن بسیار موثر است. «هاد فیلد» یکی از روان شناسان می گوید کمبود محبت در نوجوانی بیشترین علت روانی استمنا است. کودک چون از دیگران مأیوس و دل سرد می شود، به خودش می گراید؛ به طوری که تمام زندگی او روی زندگی جسمانی متمرکز گردیده ومیل شدیدی به احساس لذت بردن در او پدید می آید . نظارت و مراقبت نکردن نوجوانان و شکست های تحصیلی پی در پی و انزوا طلبی بیش از حد آن ها باید برای پدر و مادرها و مربیان مهم باشد و این گونه رفتارهایشان میتواند زنگ بیدار باشی برای والدین باشد. همچنین افت عزت نفس حاصل از روش های غلط تربیتی می تواند عامل این عادت در فرزندان شود.
7/ منع ها و ترک دادن های غلط
جلوگیری های غلط و شدید و یا تهدیدها و پرهیزدادن های مکرر از یک امر، سبب توجه و یادآوری بیشتر او می شود، یعنی او در می یابد که در آنچه او را از آن باز می دارند، مسائلی نهفته است که باید آن را کشف کند؛ به ویژه این که این منع های مکرر کودک را از والدین دور می کند و باعث اضطراب و دل نگرانی آشکار آنها می شود .
8/ درمان طولانی بیمار
برخی از کودکان یا نوجوانان به دلیل بیماری های طولانی و اقامتهای طولانی جهت درمان خسته و ملول می شوند، به نحوی که ناگزیر خود را به چیزی مشغول می کنند، در این موارد تماس با بدن به ویژه اندام جنسی منجر به کسب لذت می شود و در این صورت مداومت به صورت عادت در می آید.
9/ عدم پوشش کافی ومناسب پدر ومادر
این موضوع و استحمام کودکان ممیز توسط والد جنس مخالف زمینه های تحریک و آشنایی به بعضی از امور را برای نکودکان بزرگتر و نوجوانان ها فراهم می کند.
10/ نوع بازی ها در کودک
برخی اوقات نوع بازی های کودکان از جهت کنجکاوی هایی که دارند می تواند زمینه را برای ارضای جنسی فراهم کند . لذا والدین با انتقال تمرکز کودکان به فعالیتی دیگر می توانند او را از این کار منع کنند.
11/ سرزنش کردن
سرزنش کردن کودک احساس گناه و تقصیر را در او به وجود آورد و وی را به گوشه گیری می کشاند و سبب بروز این حالت می گردد؛ زیرا اینعقیده را بیش از بیش در وی تقویت خواهد کرد که مورد علاقه دیگران نیست یا این که هیچ گونه ارزشی ندارد .
12/ خوابانیدن کودکان در یک رختخواب
کودکان به دلیل کنجکاوی ممکن است همسالان خود را مورد بررسی قرار دهند . همین امر در صورت تکرار می تواند زمینه را برای تماس های جنسی مهیا کند . لذا روش های غیر مستقیم منع از این کار را فراموش نکنید. همچنین انها پس از جستجو و کنجکاوی بی مورد در زندگی خصوصی زنان ومردان و دیدن روابط جنسی آنان، حیات جنسی خودشان و رابطه خود با جنس مخالف را کشف می کنند و درصدد تخلیه هیجانات خود بر می آیند.
13/ پوشیدن لباس های تنگ
یکی از چیزهایی که میتواند غریزه جنسی را تحریک نماید به خصوص در جوانان مجرد، پوشیدن لباسهای تنگ و چسبان است؛ لباس هاس زیر باید نه زیاد نرم باشند و نه زیاد ضخیم و نه خیلی تنگ وگشاد.
چند راه چاره
در هر مشکل توکل به خداوند و مدد خواستن از او را فراموش نکنید. در ارتباطات معنوی با خالق هستی است که افراد آرامش یافته و خود را مورد پذیرش دانسته و امید به بهبودی می یابند. همچنین تزکیه نفس می تواند خواست خداوند را برای درمان محقق تر گرداند .
شست و شو با آب سرد در رودخانه یا زیر دوش حمام در درمان تحریکهای نابهنگام جنسی و کاهش آنها مؤثر است .
برای موفقیت در زمینه مهار انحراف جنسی لازم است به سرگرمیهای سالم مشغول شوند؛ مثل ورزشهای فردی و دستهجمعی، پیادهروی در هوای آزاد، مطالعه کتابهای سودمند، پرورش گل در منزل، کارهای دستی و ... برای آنها تنوع پدید میآورد.
فعالیتهای ورزشی هم در تعادل جسم و جان تأثیر دارد. در میان ورزشکاران، افراد مبتلا کمتر هستند چون ورزشکاران انرژی متراکم را در مسیر سالم به جریان میاندازند؛ به ویژه کوهنوردی. این ورزش معمولاً در محیط سالم و دور از عوامل تحریککننده بوده و بر مقاومت فرد در برابر کشش و جاذبه گناه میافزاید.
در ضمن ورزش سالم، نوجوان را برای خواب آرام پس از تلاش روزانه به منظور رسیدن به آرامش اعصاب، و رفع خستگی سوق میدهد؛ و چون نوجوانان کمبود جنب و جوش دارند، شبها راحت به خواب نمیروند، و نمیدانند با انرژی ذخیره شده چه کنند. بدخوابی مشکلزا و از عوامل محرک انحرافات مانند خودارضایی است.
پی نوشت
1- شرح نهج البلاغه - ج 11
مرضی حاصل تنهایی
یکی از مشکلات رفتاری در میان نوجوانان و جوانان خود ارضایی است. وجود غرایز جنسی در این سنین باعث می شود که جوانان راهی را برای ارضای این نیاز جستجو کنند. برخی از آنان روش های کنترل گری، خویشتنداری، اجتناب از تحریک کننده ها را بر می گزینند و برخی به روش های تخریب گرانه همچون خود ارضایی روی می آورند . همان طور که اکثر خوانندگان مقالات سایت در جریان مقالات مختلف آگاه شده اند، این عادت رفتاری اشتباه می تواند تا مرز اعتیاد افراد را سوق دهد و آنها را شامل عوارض منفی خود کند. در این میان می توان به عوامل مسبب نیز اشاره کرد که در جریان رشد باعث بیداری بیشتر و یا زود هنگام غرایز می شود و جوانان را بیشتر در معرض خطر قرار می دهد.
1. تقلید از دیگران
خود ارضایی می تواند به سرعت مورد تقلید نوجوان قرار گیرد. اگر چنان چه نوجوانان فرصت های زیادی را با هم و دور از چشم پدر و مادرها به سر ببرید، امکان انتقال این گونه تجربیات منفی خواهد بود. لذا به همین منظور باید بیش از پیش آنها را در انتخاب گروه های دوستی مناسب و مقید راهنمایی و آگاه نمود .
2/ عدم تخلیه به موقع ادرار و مدفوع
اگر کودکان فرصت نیابند به تخلیه مثانه بپردازند، این امر، در تحریک شهوت آنان سهم مؤثری دارد. وجود حالتی چون یبوست می تواند عاملی برای این امر باشد. نگه داری ادرار و مدفوع معمولا ناشی از روش غلط تربیتی والدین است. باید تخلیه در کودکان را از اولین سنینی که احساس می شود کودک توانایی کنترل دارد ،به صورت یک عادت در آورد.
3/دستکاری های کودکان
برخی از کودکان به دلایل مختلف از جمله کنجکاوی همواره با خود بازی می کنند و دستشان به خودشان مشغول است. این امر به تدریج عادت به استمنا را در آنان زنده می کند. چه خوب است که والدین کودکان خود را باطرق غیر مستقیم از این کار منع کنند تا این عادت درآنها رو به افول رود.
4/بدآموزی
عده ای که سرانجام سیاه این عمل را می دانند، برای پیش گیری طوری مسئله را بیان می کنند که نه تنها کمکی به شخص نمی کند، بلکه زمینه انحرافی این کار برای آن ها فراهم می کند. در روش های درمانی بهتر است درمان را ممکن و شدنی دانست و رویه درمان را آسان تلقی نمود تا نوجوان از ترس نتوانستن و قادر نبودن از درمان اجتناب نکند.
5/ نوازش های غلط مادران
مربیان یا پدر و مادرها گاهی برای سرگرمی کودک و یا به هر انگیزه ای مانند شوخی ممکن است با وی بازی کنند، که این بازی می تواند چیزی مانند نوازش کودکان باشد؛ ولی همین نوازش اگر با دست روی نقاط حساس بدن باشد، گاهی غریزه جنسی کودک را تحریک و بیدار می کند.
رسول اکرم(ص) میفرماید: محبوبتر از هر چیزی نزد خداوند، جوانی است که از گناه توبه میکند و از پیشگاه الهی طلب آمرزش مینماید. توبه از گناهان همیشه پسندیده است؛ ولی در جوانی بهتر و پسندیدهتر است.[1]
در روایتی دیگر داریم که به خداوند آن چنان امیدوار باش که اگر با گناه اهل زمین در پیشگاه او حاضر شوی، تو را میبخشد.
6. کمبود محبت
همان گونه که محبت بیش از اندازه و شیوه های غلط ابراز محبت باعث انحراف نوجوان می شود، کمبود محبت نیز در انحراف آن بسیار موثر است. «هاد فیلد» یکی از روان شناسان می گوید کمبود محبت در نوجوانی بیشترین علت روانی استمنا است. کودک چون از دیگران مأیوس و دل سرد می شود، به خودش می گراید؛ به طوری که تمام زندگی او روی زندگی جسمانی متمرکز گردیده ومیل شدیدی به احساس لذت بردن در او پدید می آید . نظارت و مراقبت نکردن نوجوانان و شکست های تحصیلی پی در پی و انزوا طلبی بیش از حد آن ها باید برای پدر و مادرها و مربیان مهم باشد و این گونه رفتارهایشان میتواند زنگ بیدار باشی برای والدین باشد. همچنین افت عزت نفس حاصل از روش های غلط تربیتی می تواند عامل این عادت در فرزندان شود.
7/ منع ها و ترک دادن های غلط
جلوگیری های غلط و شدید و یا تهدیدها و پرهیزدادن های مکرر از یک امر، سبب توجه و یادآوری بیشتر او می شود، یعنی او در می یابد که در آنچه او را از آن باز می دارند، مسائلی نهفته است که باید آن را کشف کند؛ به ویژه این که این منع های مکرر کودک را از والدین دور می کند و باعث اضطراب و دل نگرانی آشکار آنها می شود .
8/ درمان طولانی بیمار
برخی از کودکان یا نوجوانان به دلیل بیماری های طولانی و اقامتهای طولانی جهت درمان خسته و ملول می شوند، به نحوی که ناگزیر خود را به چیزی مشغول می کنند، در این موارد تماس با بدن به ویژه اندام جنسی منجر به کسب لذت می شود و در این صورت مداومت به صورت عادت در می آید.
9/ عدم پوشش کافی ومناسب پدر ومادر
این موضوع و استحمام کودکان ممیز توسط والد جنس مخالف زمینه های تحریک و آشنایی به بعضی از امور را برای نکودکان بزرگتر و نوجوانان ها فراهم می کند.
10/ نوع بازی ها در کودک
برخی اوقات نوع بازی های کودکان از جهت کنجکاوی هایی که دارند می تواند زمینه را برای ارضای جنسی فراهم کند . لذا والدین با انتقال تمرکز کودکان به فعالیتی دیگر می توانند او را از این کار منع کنند.
11/ سرزنش کردن
سرزنش کردن کودک احساس گناه و تقصیر را در او به وجود آورد و وی را به گوشه گیری می کشاند و سبب بروز این حالت می گردد؛ زیرا اینعقیده را بیش از بیش در وی تقویت خواهد کرد که مورد علاقه دیگران نیست یا این که هیچ گونه ارزشی ندارد .
12/ خوابانیدن کودکان در یک رختخواب
کودکان به دلیل کنجکاوی ممکن است همسالان خود را مورد بررسی قرار دهند . همین امر در صورت تکرار می تواند زمینه را برای تماس های جنسی مهیا کند . لذا روش های غیر مستقیم منع از این کار را فراموش نکنید. همچنین انها پس از جستجو و کنجکاوی بی مورد در زندگی خصوصی زنان ومردان و دیدن روابط جنسی آنان، حیات جنسی خودشان و رابطه خود با جنس مخالف را کشف می کنند و درصدد تخلیه هیجانات خود بر می آیند.
13/ پوشیدن لباس های تنگ
یکی از چیزهایی که میتواند غریزه جنسی را تحریک نماید به خصوص در جوانان مجرد، پوشیدن لباسهای تنگ و چسبان است؛ لباس هاس زیر باید نه زیاد نرم باشند و نه زیاد ضخیم و نه خیلی تنگ وگشاد.
چند راه چاره
در هر مشکل توکل به خداوند و مدد خواستن از او را فراموش نکنید. در ارتباطات معنوی با خالق هستی است که افراد آرامش یافته و خود را مورد پذیرش دانسته و امید به بهبودی می یابند. همچنین تزکیه نفس می تواند خواست خداوند را برای درمان محقق تر گرداند .
شست و شو با آب سرد در رودخانه یا زیر دوش حمام در درمان تحریکهای نابهنگام جنسی و کاهش آنها مؤثر است .
برای موفقیت در زمینه مهار انحراف جنسی لازم است به سرگرمیهای سالم مشغول شوند؛ مثل ورزشهای فردی و دستهجمعی، پیادهروی در هوای آزاد، مطالعه کتابهای سودمند، پرورش گل در منزل، کارهای دستی و ... برای آنها تنوع پدید میآورد.
فعالیتهای ورزشی هم در تعادل جسم و جان تأثیر دارد. در میان ورزشکاران، افراد مبتلا کمتر هستند چون ورزشکاران انرژی متراکم را در مسیر سالم به جریان میاندازند؛ به ویژه کوهنوردی. این ورزش معمولاً در محیط سالم و دور از عوامل تحریککننده بوده و بر مقاومت فرد در برابر کشش و جاذبه گناه میافزاید.
در ضمن ورزش سالم، نوجوان را برای خواب آرام پس از تلاش روزانه به منظور رسیدن به آرامش اعصاب، و رفع خستگی سوق میدهد؛ و چون نوجوانان کمبود جنب و جوش دارند، شبها راحت به خواب نمیروند، و نمیدانند با انرژی ذخیره شده چه کنند. بدخوابی مشکلزا و از عوامل محرک انحرافات مانند خودارضایی است.
پی نوشت
1- شرح نهج البلاغه - ج 11
مرضی حاصل تنهایی
یکی از مشکلات رفتاری در میان نوجوانان و جوانان خود ارضایی است. وجود غرایز جنسی در این سنین باعث می شود که جوانان راهی را برای ارضای این نیاز جستجو کنند. برخی از آنان روش های کنترل گری، خویشتنداری، اجتناب از تحریک کننده ها را بر می گزینند و برخی به روش های تخریب گرانه همچون خود ارضایی روی می آورند . همان طور که اکثر خوانندگان مقالات سایت در جریان مقالات مختلف آگاه شده اند، این عادت رفتاری اشتباه می تواند تا مرز اعتیاد افراد را سوق دهد و آنها را شامل عوارض منفی خود کند. در این میان می توان به عوامل مسبب نیز اشاره کرد که در جریان رشد باعث بیداری بیشتر و یا زود هنگام غرایز می شود و جوانان را بیشتر در معرض خطر قرار می دهد.
1. تقلید از دیگران
خود ارضایی می تواند به سرعت مورد تقلید نوجوان قرار گیرد. اگر چنان چه نوجوانان فرصت های زیادی را با هم و دور از چشم پدر و مادرها به سر ببرید، امکان انتقال این گونه تجربیات منفی خواهد بود. لذا به همین منظور باید بیش از پیش آنها را در انتخاب گروه های دوستی مناسب و مقید راهنمایی و آگاه نمود .
2/ عدم تخلیه به موقع ادرار و مدفوع
اگر کودکان فرصت نیابند به تخلیه مثانه بپردازند، این امر، در تحریک شهوت آنان سهم مؤثری دارد. وجود حالتی چون یبوست می تواند عاملی برای این امر باشد. نگه داری ادرار و مدفوع معمولا ناشی از روش غلط تربیتی والدین است. باید تخلیه در کودکان را از اولین سنینی که احساس می شود کودک توانایی کنترل دارد ،به صورت یک عادت در آورد.
3/دستکاری های کودکان
برخی از کودکان به دلایل مختلف از جمله کنجکاوی همواره با خود بازی می کنند و دستشان به خودشان مشغول است. این امر به تدریج عادت به استمنا را در آنان زنده می کند. چه خوب است که والدین کودکان خود را باطرق غیر مستقیم از این کار منع کنند تا این عادت درآنها رو به افول رود.
4/بدآموزی
عده ای که سرانجام سیاه این عمل را می دانند، برای پیش گیری طوری مسئله را بیان می کنند که نه تنها کمکی به شخص نمی کند، بلکه زمینه انحرافی این کار برای آن ها فراهم می کند. در روش های درمانی بهتر است درمان را ممکن و شدنی دانست و رویه درمان را آسان تلقی نمود تا نوجوان از ترس نتوانستن و قادر نبودن از درمان اجتناب نکند.
5/ نوازش های غلط مادران
مربیان یا پدر و مادرها گاهی برای سرگرمی کودک و یا به هر انگیزه ای مانند شوخی ممکن است با وی بازی کنند، که این بازی می تواند چیزی مانند نوازش کودکان باشد؛ ولی همین نوازش اگر با دست روی نقاط حساس بدن باشد، گاهی غریزه جنسی کودک را تحریک و بیدار می کند.
رسول اکرم(ص) میفرماید: محبوبتر از هر چیزی نزد خداوند، جوانی است که از گناه توبه میکند و از پیشگاه الهی طلب آمرزش مینماید. توبه از گناهان همیشه پسندیده است؛ ولی در جوانی بهتر و پسندیدهتر است.[1]
در روایتی دیگر داریم که به خداوند آن چنان امیدوار باش که اگر با گناه اهل زمین در پیشگاه او حاضر شوی، تو را میبخشد.
6. کمبود محبت
همان گونه که محبت بیش از اندازه و شیوه های غلط ابراز محبت باعث انحراف نوجوان می شود، کمبود محبت نیز در انحراف آن بسیار موثر است. «هاد فیلد» یکی از روان شناسان می گوید کمبود محبت در نوجوانی بیشترین علت روانی استمنا است. کودک چون از دیگران مأیوس و دل سرد می شود، به خودش می گراید؛ به طوری که تمام زندگی او روی زندگی جسمانی متمرکز گردیده ومیل شدیدی به احساس لذت بردن در او پدید می آید . نظارت و مراقبت نکردن نوجوانان و شکست های تحصیلی پی در پی و انزوا طلبی بیش از حد آن ها باید برای پدر و مادرها و مربیان مهم باشد و این گونه رفتارهایشان میتواند زنگ بیدار باشی برای والدین باشد. همچنین افت عزت نفس حاصل از روش های غلط تربیتی می تواند عامل این عادت در فرزندان شود.
7/ منع ها و ترک دادن های غلط
جلوگیری های غلط و شدید و یا تهدیدها و پرهیزدادن های مکرر از یک امر، سبب توجه و یادآوری بیشتر او می شود، یعنی او در می یابد که در آنچه او را از آن باز می دارند، مسائلی نهفته است که باید آن را کشف کند؛ به ویژه این که این منع های مکرر کودک را از والدین دور می کند و باعث اضطراب و دل نگرانی آشکار آنها می شود .
8/ درمان طولانی بیمار
برخی از کودکان یا نوجوانان به دلیل بیماری های طولانی و اقامتهای طولانی جهت درمان خسته و ملول می شوند، به نحوی که ناگزیر خود را به چیزی مشغول می کنند، در این موارد تماس با بدن به ویژه اندام جنسی منجر به کسب لذت می شود و در این صورت مداومت به صورت عادت در می آید.
9/ عدم پوشش کافی ومناسب پدر ومادر
این موضوع و استحمام کودکان ممیز توسط والد جنس مخالف زمینه های تحریک و آشنایی به بعضی از امور را برای نکودکان بزرگتر و نوجوانان ها فراهم می کند.
10/ نوع بازی ها در کودک
برخی اوقات نوع بازی های کودکان از جهت کنجکاوی هایی که دارند می تواند زمینه را برای ارضای جنسی فراهم کند . لذا والدین با انتقال تمرکز کودکان به فعالیتی دیگر می توانند او را از این کار منع کنند.
11/ سرزنش کردن
سرزنش کردن کودک احساس گناه و تقصیر را در او به وجود آورد و وی را به گوشه گیری می کشاند و سبب بروز این حالت می گردد؛ زیرا اینعقیده را بیش از بیش در وی تقویت خواهد کرد که مورد علاقه دیگران نیست یا این که هیچ گونه ارزشی ندارد .
12/ خوابانیدن کودکان در یک رختخواب
کودکان به دلیل کنجکاوی ممکن است همسالان خود را مورد بررسی قرار دهند . همین امر در صورت تکرار می تواند زمینه را برای تماس های جنسی مهیا کند . لذا روش های غیر مستقیم منع از این کار را فراموش نکنید. همچنین انها پس از جستجو و کنجکاوی بی مورد در زندگی خصوصی زنان ومردان و دیدن روابط جنسی آنان، حیات جنسی خودشان و رابطه خود با جنس مخالف را کشف می کنند و درصدد تخلیه هیجانات خود بر می آیند.
13/ پوشیدن لباس های تنگ
یکی از چیزهایی که میتواند غریزه جنسی را تحریک نماید به خصوص در جوانان مجرد، پوشیدن لباسهای تنگ و چسبان است؛ لباس هاس زیر باید نه زیاد نرم باشند و نه زیاد ضخیم و نه خیلی تنگ وگشاد.
چند راه چاره
در هر مشکل توکل به خداوند و مدد خواستن از او را فراموش نکنید. در ارتباطات معنوی با خالق هستی است که افراد آرامش یافته و خود را مورد پذیرش دانسته و امید به بهبودی می یابند. همچنین تزکیه نفس می تواند خواست خداوند را برای درمان محقق تر گرداند .
شست و شو با آب سرد در رودخانه یا زیر دوش حمام در درمان تحریکهای نابهنگام جنسی و کاهش آنها مؤثر است .
برای موفقیت در زمینه مهار انحراف جنسی لازم است به سرگرمیهای سالم مشغول شوند؛ مثل ورزشهای فردی و دستهجمعی، پیادهروی در هوای آزاد، مطالعه کتابهای سودمند، پرورش گل در منزل، کارهای دستی و ... برای آنها تنوع پدید میآورد.
فعالیتهای ورزشی هم در تعادل جسم و جان تأثیر دارد. در میان ورزشکاران، افراد مبتلا کمتر هستند چون ورزشکاران انرژی متراکم را در مسیر سالم به جریان میاندازند؛ به ویژه کوهنوردی. این ورزش معمولاً در محیط سالم و دور از عوامل تحریککننده بوده و بر مقاومت فرد در برابر کشش و جاذبه گناه میافزاید.
در ضمن ورزش سالم، نوجوان را برای خواب آرام پس از تلاش روزانه به منظور رسیدن به آرامش اعصاب، و رفع خستگی سوق میدهد؛ و چون نوجوانان کمبود جنب و جوش دارند، شبها راحت به خواب نمیروند، و نمیدانند با انرژی ذخیره شده چه کنند. بدخوابی مشکلزا و از عوامل محرک انحرافات مانند خودارضایی است.
پی نوشت
1- شرح نهج البلاغه - ج 11
چگونه نوجوان خود را تنبیه کنیم؟
نوجوانی دوره ای مهم و سرنوشت ساز است. نوجوانی برزخ میان کودکی و بزرگسالی است و دورهای انتقالی است که طی آن فرد فضای روحی کودکی را ترک می کند و وارد مرحله دیگری میشود. در این مرحله نوجوان علاوه بر اینکه با تغییرات بیولوژیکی، شناختی و رشد جنسی روبهرو است، بایستی خود را با انتظارات والدین، مدرسه و گروه همسالان که با سرعت تغییر میکنند، سازگار کند. از دگر سو این دوره با تغییراتی همراه است که ممکن است در وی احساس بی نیازی نسبت به پدر و مادر و یا مقررات آنها ایجاد کند و لذا گاه مشاهده می شود که نوجوان به خود اجازه میدهد که اقدام به بی نظمی و بی توجهی به اصول خانواده، مدرسه و یا حتی جامعه را بکند. در اینجا این سوال پیش می آید که با توجه به افزایش خودمحوری در نوجوان، آیا باید این ویژگی را طبیعی دانسته و به وی کاری نداشته باشیم و یا اینکه نه! لازم است او را مورد تنبیه و توبیخ قرار دهیم؟
نوجوانی با تغییراتی همراه است که ممکن است در وی احساس بی نیازی نسبت به پدر و مادر و یا مقررات آنها ایجاد کند تصمیم گیری در این مورد گاه کار بسیار سختی خواهد بود زیرا آموزش نظم و تربیت به نوجوان بسیار سخت تر از آموزش آن به بچه های کوچکتر است. در این زمان نوجوان ما بسیار بزرگتر از آن شده که گوش او را بپیچانیم و یا با یک اخم او را از ادامه دادن حرفهای بی ربط بازداریم و از طرف دیگر آن قدر هم بزرگ نشده که خودش به تنهایی خوب و بد روزگار را از هم تمیز داده و کاملا مستقلانه عمل کند. تردیدی نیست که فرآیند اجتماعی شدن فرزندان، مستلزم اجرای انضباط در شئون گوناگون زندگی است، در خصوص انضباط، مسئله پاداش و تنبیه مطرح میشود یعنی والدین چه تدابیر تشویقی و تنبیهی را باید در نظر بگیرند تا به فرایند اجتماعی شدن نوجوانشان کمک کنند؟ بنابراین به نظر چه نوع تنبیهی می تواند برای او مناسب باشد و او را در ادامه دادن رفتارهای نامطلوبش باز دارد؟
ما در این یادداشت یک سری پیشنهاد ساده برای تنبیه کردن نوجوانان به شما ارایه می دهیم. امیدواریم مطالعه آن برای شما مفید واقع شود.
البته قبل از پرداختن به این روشهای پیشنهادی، حتما به این چند نکته توجه داشته باشید:
1- منظور ما از ارایه این روشها این نیست که با هر اشتباهی که از نوجوانتان سر زد تمام این راهبردها را بکار گیرید بلکه بنا بر ویژگی های فرزندتان و همچنین متناسب با اشتباهی که از وی سر زده است، یکی از این اصول را به کار ببرید.
2- در هنگام اعمال این روشهای تنبیهی فراموش نکنید که زمانی آنها موثر خواهند بود که دارای محدودیت زمانی باشند نه اینکه آن قدر ادامه دار و یا طولانی بوده که فرزند شما به آن عادت کند و نه آن قدر کوتاه مدت و مقطعی باشد که نوجوان شما طعم واقعی تنبیه را نچشد.
3- در اجرای روش تنبیهی خود ثبات قدم داشته باشید و به گونه ای رفتا کنید که فرزندتان متوجه تصمیم قطعی شما در زمینه تربیتی بشود.
در هنگام اعمال روشهای تنبیهی فراموش نکنید که زمانی آنها موثر خواهند بود که دارای محدودیت زمانی باشند 4- فراموش نکنید که اعمال تنبیه باید آخرین راه حلی باشد که شما به کار می برید. در ابتدا سعی نمایید که با تذکر زبانی و یا قهر کردن کوتاه مدت و یا حتی اخم کردن ، فرزندتان را متوجه اشتباهاتش بکنید. تنها در صورتی که این روشها کارآمد نبود به تنبیه متوسل شوید لذا ما این روشها را به شما توصیه می کنیم.
چگونه نوجوان خود را تنبیه کنیم؟
نوجوانی دوره ای مهم و سرنوشت ساز است. نوجوانی برزخ میان کودکی و بزرگسالی است و دورهای انتقالی است که طی آن فرد فضای روحی کودکی را ترک می کند و وارد مرحله دیگری میشود. در این مرحله نوجوان علاوه بر اینکه با تغییرات بیولوژیکی، شناختی و رشد جنسی روبهرو است، بایستی خود را با انتظارات والدین، مدرسه و گروه همسالان که با سرعت تغییر میکنند، سازگار کند. از دگر سو این دوره با تغییراتی همراه است که ممکن است در وی احساس بی نیازی نسبت به پدر و مادر و یا مقررات آنها ایجاد کند و لذا گاه مشاهده می شود که نوجوان به خود اجازه میدهد که اقدام به بی نظمی و بی توجهی به اصول خانواده، مدرسه و یا حتی جامعه را بکند. در اینجا این سوال پیش می آید که با توجه به افزایش خودمحوری در نوجوان، آیا باید این ویژگی را طبیعی دانسته و به وی کاری نداشته باشیم و یا اینکه نه! لازم است او را مورد تنبیه و توبیخ قرار دهیم؟
نوجوانی با تغییراتی همراه است که ممکن است در وی احساس بی نیازی نسبت به پدر و مادر و یا مقررات آنها ایجاد کند تصمیم گیری در این مورد گاه کار بسیار سختی خواهد بود زیرا آموزش نظم و تربیت به نوجوان بسیار سخت تر از آموزش آن به بچه های کوچکتر است. در این زمان نوجوان ما بسیار بزرگتر از آن شده که گوش او را بپیچانیم و یا با یک اخم او را از ادامه دادن حرفهای بی ربط بازداریم و از طرف دیگر آن قدر هم بزرگ نشده که خودش به تنهایی خوب و بد روزگار را از هم تمیز داده و کاملا مستقلانه عمل کند. تردیدی نیست که فرآیند اجتماعی شدن فرزندان، مستلزم اجرای انضباط در شئون گوناگون زندگی است، در خصوص انضباط، مسئله پاداش و تنبیه مطرح میشود یعنی والدین چه تدابیر تشویقی و تنبیهی را باید در نظر بگیرند تا به فرایند اجتماعی شدن نوجوانشان کمک کنند؟ بنابراین به نظر چه نوع تنبیهی می تواند برای او مناسب باشد و او را در ادامه دادن رفتارهای نامطلوبش باز دارد؟
ما در این یادداشت یک سری پیشنهاد ساده برای تنبیه کردن نوجوانان به شما ارایه می دهیم. امیدواریم مطالعه آن برای شما مفید واقع شود.
البته قبل از پرداختن به این روشهای پیشنهادی، حتما به این چند نکته توجه داشته باشید:
1- منظور ما از ارایه این روشها این نیست که با هر اشتباهی که از نوجوانتان سر زد تمام این راهبردها را بکار گیرید بلکه بنا بر ویژگی های فرزندتان و همچنین متناسب با اشتباهی که از وی سر زده است، یکی از این اصول را به کار ببرید.
2- در هنگام اعمال این روشهای تنبیهی فراموش نکنید که زمانی آنها موثر خواهند بود که دارای محدودیت زمانی باشند نه اینکه آن قدر ادامه دار و یا طولانی بوده که فرزند شما به آن عادت کند و نه آن قدر کوتاه مدت و مقطعی باشد که نوجوان شما طعم واقعی تنبیه را نچشد.
3- در اجرای روش تنبیهی خود ثبات قدم داشته باشید و به گونه ای رفتا کنید که فرزندتان متوجه تصمیم قطعی شما در زمینه تربیتی بشود.
در هنگام اعمال روشهای تنبیهی فراموش نکنید که زمانی آنها موثر خواهند بود که دارای محدودیت زمانی باشند 4- فراموش نکنید که اعمال تنبیه باید آخرین راه حلی باشد که شما به کار می برید. در ابتدا سعی نمایید که با تذکر زبانی و یا قهر کردن کوتاه مدت و یا حتی اخم کردن ، فرزندتان را متوجه اشتباهاتش بکنید. تنها در صورتی که این روشها کارآمد نبود به تنبیه متوسل شوید لذا ما این روشها را به شما توصیه می کنیم.
چگونه نوجوان خود را تنبیه کنیم؟
نوجوانی دوره ای مهم و سرنوشت ساز است. نوجوانی برزخ میان کودکی و بزرگسالی است و دورهای انتقالی است که طی آن فرد فضای روحی کودکی را ترک می کند و وارد مرحله دیگری میشود. در این مرحله نوجوان علاوه بر اینکه با تغییرات بیولوژیکی، شناختی و رشد جنسی روبهرو است، بایستی خود را با انتظارات والدین، مدرسه و گروه همسالان که با سرعت تغییر میکنند، سازگار کند. از دگر سو این دوره با تغییراتی همراه است که ممکن است در وی احساس بی نیازی نسبت به پدر و مادر و یا مقررات آنها ایجاد کند و لذا گاه مشاهده می شود که نوجوان به خود اجازه میدهد که اقدام به بی نظمی و بی توجهی به اصول خانواده، مدرسه و یا حتی جامعه را بکند. در اینجا این سوال پیش می آید که با توجه به افزایش خودمحوری در نوجوان، آیا باید این ویژگی را طبیعی دانسته و به وی کاری نداشته باشیم و یا اینکه نه! لازم است او را مورد تنبیه و توبیخ قرار دهیم؟
نوجوانی با تغییراتی همراه است که ممکن است در وی احساس بی نیازی نسبت به پدر و مادر و یا مقررات آنها ایجاد کند تصمیم گیری در این مورد گاه کار بسیار سختی خواهد بود زیرا آموزش نظم و تربیت به نوجوان بسیار سخت تر از آموزش آن به بچه های کوچکتر است. در این زمان نوجوان ما بسیار بزرگتر از آن شده که گوش او را بپیچانیم و یا با یک اخم او را از ادامه دادن حرفهای بی ربط بازداریم و از طرف دیگر آن قدر هم بزرگ نشده که خودش به تنهایی خوب و بد روزگار را از هم تمیز داده و کاملا مستقلانه عمل کند. تردیدی نیست که فرآیند اجتماعی شدن فرزندان، مستلزم اجرای انضباط در شئون گوناگون زندگی است، در خصوص انضباط، مسئله پاداش و تنبیه مطرح میشود یعنی والدین چه تدابیر تشویقی و تنبیهی را باید در نظر بگیرند تا به فرایند اجتماعی شدن نوجوانشان کمک کنند؟ بنابراین به نظر چه نوع تنبیهی می تواند برای او مناسب باشد و او را در ادامه دادن رفتارهای نامطلوبش باز دارد؟
ما در این یادداشت یک سری پیشنهاد ساده برای تنبیه کردن نوجوانان به شما ارایه می دهیم. امیدواریم مطالعه آن برای شما مفید واقع شود.
البته قبل از پرداختن به این روشهای پیشنهادی، حتما به این چند نکته توجه داشته باشید:
1- منظور ما از ارایه این روشها این نیست که با هر اشتباهی که از نوجوانتان سر زد تمام این راهبردها را بکار گیرید بلکه بنا بر ویژگی های فرزندتان و همچنین متناسب با اشتباهی که از وی سر زده است، یکی از این اصول را به کار ببرید.
2- در هنگام اعمال این روشهای تنبیهی فراموش نکنید که زمانی آنها موثر خواهند بود که دارای محدودیت زمانی باشند نه اینکه آن قدر ادامه دار و یا طولانی بوده که فرزند شما به آن عادت کند و نه آن قدر کوتاه مدت و مقطعی باشد که نوجوان شما طعم واقعی تنبیه را نچشد.
3- در اجرای روش تنبیهی خود ثبات قدم داشته باشید و به گونه ای رفتا کنید که فرزندتان متوجه تصمیم قطعی شما در زمینه تربیتی بشود.
در هنگام اعمال روشهای تنبیهی فراموش نکنید که زمانی آنها موثر خواهند بود که دارای محدودیت زمانی باشند 4- فراموش نکنید که اعمال تنبیه باید آخرین راه حلی باشد که شما به کار می برید. در ابتدا سعی نمایید که با تذکر زبانی و یا قهر کردن کوتاه مدت و یا حتی اخم کردن ، فرزندتان را متوجه اشتباهاتش بکنید. تنها در صورتی که این روشها کارآمد نبود به تنبیه متوسل شوید لذا ما این روشها را به شما توصیه می کنیم.
نوجوانان! از این مرز فراتر نروید
چه کنیم تا گرفتار روابط و دوستیهای ویرانگر نشویم؟
دوران نوجوانی هم از نظر نوجوانان و هم از نظر والدین ، دورانی دشوارتر از سالهای کودکی قلمداد می شود. نوجوانی دوره ای از رشد است که از بلوغ تا بزرگسالی ادامه می یابد . در ضمن دوره نوجوانی ،سنینی است که در آن روابط اجتماعی و دوستانه افزایش یافته و اهمیت آن در زندگی فرد روز به روز بیشتر می شود. در این سال ها نوجوانان اغلب ساعات روز را با دوستانشان سپری می کنند. در این دوران، نوجوانان به دنبال دوستان و معاشرانی هستند که بخواهند اوقات خود را با او بگذرانند، رازهای خود را با او در میان گذارند، بگویند و بشنوند و با دوستی ها برای خود شور و نشاطی آنی فراهم سازند. لذا با توجه به اهمیت و نقش روابط اجتماعی در دوران نوجوانی به نظر می رسد که برخی از نوجوانان درگیر روابط و دوستی هایی می شوند که چندان به صلاح آنها نبوده و گاه همین روابط اثرات سوء و حتی جبران ناپذیری را برای آنها به ارمغان می آورد. لذا در ادامه این یادداشت قصد داریم توصیه های کلی به نوجوانان ارایه دهیم تا بیشتر مراقب ارتباطات اجتماعی خود بوده و به این ترتیب کمتر دچار مشکل شوند:
کنترل بیشتر بر نظام فکری و عقلانی
زندگی ما بازتاب کامل باورهای ماست. ما وقتی باورهایمان را نسبت به خدا، خود، زندگی و دیگر انسانها تغییر میدهیم، زندگیمان هم تغییر میکند.
دوره نوجوانی ،سنینی است که در آن روابط اجتماعی و دوستانه افزایش یافته و اهمیت آن در زندگی فرد روز به روز بیشتر می شود
انسانی که بر این باور است که خودش خالق سرنوشت خود است، با انتخابها و استفاده صحیح از فرصتهای زندگی، آیندهاش را میسازد و آن موقع است که خودش را به دست شانس نمیسپارد؛ بلکه با بلندهمتی و تلاش مستمر، به یاری خدای رحمان، آیندهای زیبا برای خود خلق میکند و از لحظه لحظه زندگیاش، لذت میبرد و امیدوارانه به دستاوردهای بیشتر و بالاتر میاندیشد.
علت ناآرامیبسیاری از مردم را باید در نوع اندیشه آنها درباره زندگی جستجو کرد. برخی تصور میکنند که هر چه رنج و مشقت است، گریبان آنها را گرفته است. این افراد از کاه، کوه میسازند و همواره از روزگار و بخت بد خویش مینالند.
تجارب نشان داده است کسی که دچار رفتار خود تخریبگر و احساسات منفی میشود و تن به رابطهای نسنجیده میدهد، علاوه بر از دست رفتن سرمایههای انسانی و معنوی، خود را زشت و کوچک کرده و از جایگاه بلند انسانیاش غافل شده است.
اصل حذف
خیلی از چیزهایی که داریم، بیمصرفند و نه تنها نیازی به آنها نداریم، بلکه مشکلساز هم هستند؛ مانند باورهای فرصتسوز، عادتهای بد، صفات فردا سوز، دوستان ناباب، روابط فرصتسوز و آیندهسوز و ... و تا وقتی که این ضد
ارزشها در باغچه هستیمان وجود دارند، انتظار روییدن گلی زیبا در کارگاه وجودمان، منطقی نیست.
امام علی علیه السلام میفرماید: پسرم! از دوستی با نادان بپرهیز؛ چه او خواهد که تو را سود رساند؛ امّا دچار زیانت گرداند و از دوستی بخیل بپرهیز؛ چه او آن چه را سخت بدان نیازمندی، از تو دریغ دارد و از دوستی تبهکار بپرهیز که به اندک بهایی تو را بفروشد و از دوستی دروغگو بپرهیز که او سراب را ماند؛ دور را به تو نزدیک و نزدیک را به تو دور نمایاند.
امام علی علیه السلام همچنین میفرماید: از مراکز بدنام و مجالسی که مورد سوءظن است، بپرهیز؛ زیرا رفیق بد، همنشین خود را فریب میدهد [و او را به کارهای ناشایست وامیدارد].
.::مرجع کد آهنگ::.
.::دریافت کد موزیک::.